ΔΩΜΑΤΙΟ 104 Ψυχολογικό Μυθιστόρημα
Ο γοητευτικός Πάρης και η ρομαντική Μαρίνα, γνωρίστηκαν ένα ζεστό καλοκαίρι κάπου ανάμεσα στα γραφικά σοκάκια της Σαντορίνης και από εκεί, η ζωή τούς οδήγησε στο σταχτόχρωμο Παρίσι. Ζούσαν τον απόλυτο έρωτα! Μια αξιοζήλευτη σχέση, με έντονο πάθος, αγάπη και ευτυχία… Η μοίρα, ωστόσο, καιροφυλακτούσε… ώσπου τους αποκάλυψε ένα τρομαχτικό μυστικό που τους έστρεψε ενάντια ακόμα και στην ίδια την ύπαρξή τους! Στην προσπάθειά τους να ξεχάσουν ό,τι τους στιγμάτισε και να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που ενώνει το σήμερα με το χθες, ξεδιπλώνεται μια ιστορία ξέχειλη από μυστήριο, έγκλημα, πάθος, τραγική ειρωνεία και ανισορροπίες. Ποια είναι επιτέλους η αλήθεια; Ποιο το τίμημα για τη σωτηρία της ψυχής τους; Πώς θα αντιμετωπίσουν το παρόν και το μέλλον; Αλλά κυρίως, ποιο είναι αυτό το μυστικό που επέστρεψε από την κόλαση για να τους πάρει μαζί του; Το μυαλό παύει πλέον να λειτουργεί και ο αυθορμητισμός αναλαμβάνει τα ινία, με όποιο τίμημα κι αν είναι αυτό… κοιτάζοντας τη θέα, εικονική;… πραγματική;…μέσα από το δωμάτιο 104…
«Το πεπρωμένο για να το νικήσεις, θα πρέπει να το αποδεχτείς…»
Νουβέλα
Ο διάλογος του μονολόγου
Το βραβευμένο έργο του Δημήτριου Αλεξόπουλου, αποτελεί την πρώτη σε σειρά στοχαστική νουβέλα, από τις πέντε σε σύνολο που θα ακολουθήσουν.
Πραγματεύεται την φιλοσοφική αναζήτηση ενός άνδρα μοναχικού, που βρίσκεται αιχμάλωτος και απομονωμένος μες στην μαρμαρυγή της νύχτας.
Έπειτα από μια αλληλουχία δυσάρεστων και ανυπόφορων γεγονότων που συνέβησαν στην ζωή του, απαρνήθηκε τα εγκόσμια, τον κοσμικό βίο και πήρε την θαρραλέα απόφαση να εγκατασταθεί μόνιμα σ’ ένα απόμακρο και απόκοσμο αγρόκτημα αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την πόλη.
Μέσα στην μοναχικότητα και τον απομονωτισμό, γνώρισε καλύτερα τον εαυτό του και το «Εγώ» του, τις περισσότερες φορές, ωστόσο, όχι με ήπιο τρόπο, αλλά με λύπη και πικρία.
Εκεί, στο αγρόκτημα όπου κατοικούσε, τον επισκεπτόταν καθημερινώς, ο αδελφικός του φίλος, ο Σωκράτης, και συζητούσαν έντονα και ζωηρά, συχνά μάλιστα με αψιμαχίες και φιλονικίες…
Τα θέματα που ανέδυε στην επιφάνεια ο Σωκράτης, έκαναν τον ήρωά μας εξαγριωμένο! Γινόταν έξαλλος, παράφρων και αρνητικός, όσο κι αν μέσα του πίστευε πως ο φίλος του έλεγε πάντοτε την αλήθεια.
Ίσως να μην μπορούσε να αντέξει την αλήθεια. Ίσως να έκρυβε κάποιο μυστικό μέσα στου υποσυνείδητού του το σεντούκι, καλά σφραγισμένο… Δεν ήθελε να αναπολεί και να ενθυμάται γεγονότα που τον στοίχειωναν και τον τυραννούσαν κάθε λεπτό της ημέρας…
Έτσι, μια όμορφη και ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα, πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το μοναχικό του αγρόκτημα και να πολεμήσει με τις σκέψεις και τις ερινύες που τον κατεδίωκαν, με εξαιρετικά απροσδόκητη έκβαση.
Τα κατάφερε! Πολέμησε με τον εαυτό του, ασπάστηκε την αλήθεια, μα για όλα αυτά υπήρχε ένα τίμημα…
Η δικαίωση και η κάθαρση!